تعدادی از بیماران نیز علائمی مانند گرفتگی بینی، آبریزش بینی و اسهال را تجربه می کنند. همچنین در برخی از بیماران فقط تب و خستگی خفیف (وغيره) بروز پیدا می کند. بیمارانی که این بیماری در آنها شدت می یابد، دچار مشکل تنفسی و تنگی نفس می شوند.
در غالب بیماران ممکن است نمونه گیری لازم نباشد اما برای برخی بیماران، از گلو یا بینی فرد مشکوک به ابتلا نمونه برداشته شده و به آزمایشگاه فرستاده می‌شود. گاهی هم نمونه خلط یا ترشحات فرد مشکوک هم به همراه نمونه خون به آزمایشگاه فرستاده می شود. نمونه معمولا از کسانی گرفته می شود که تب، تنگی نفس و سرفه دارند. این آزمایش در دو مرحله اصلی انجام می‌شود، تشخیص اولیه و تائید تشخیص؛ در مجموع سه آزمایش انجام می‌شود که هر آزمایش در واقع بررسی و تشخیص یک توالی ژنتیکی ویروس است.
همچنین آزمایش و بررسی سلول های خون و سی تی اسکن ریه می تواند در تشخیص این بیماری و همچنین شدت آن کمک کننده باشد.